Fotografia cyfrowa - polega na utrwaleniu obrazu w postaci cyfrowej, a nie, jak w fotografii tradycyjnej, na chemicznym nośniku światłoczułym.
Lustrzanka cyfrowa - rodzaj lustrzanki, w której rolę materiału światłoczułego spełnia matryca fotograficzna. Aparat tego typu początkowo przeznaczony był głównie do zastosowań profesjonalnych, jednak aktualnie z powodu bardziej przystępnej ceny stał się popularny wśród amatorskich fotografów.
BUDOWA:
Lustrzanka
cyfrowa wyposażona jest w jeden obiektyw (1) i wbudowane w
korpus lustro (2), które kieruje
światło padające przez
obiektyw na matówkę(6, gdzie tworzy się obraz fotografowanego obiektu) i
dalej, przez pryzmat pentagonalny (7), do wizjera (8).
Wyjątek stanowią aparaty
z nieruchomym lustrem półprzepuszczalnym (np.Sony α55 i α33): część
światła
odbija się
od lustra i trafia do układu AF, a część od początku pada na
migawkę (zaś po jej otwarciu – na
matrycę). Taka
konstrukcja znacząco zmniejsza opóźnienie między wciśnięciem spustu, a
otwarciem
migawki aparatu.
Eliminuje także drgania pochodzące od podnoszącego się lustra, w momencie
wykonywania zdjęcia, co
ma duże znaczenie przy średnich czasach naświetlania (od ok. 1/60s do ok.
1s).
Podobny efekt uzyskuje
się stosując mechanizm blokady podniesionego lustra (ang. MLU, Mirror
Lock-Up) przed zrobieniem zdjęcia.
Aby umożliwić swobodną
obserwację obrazu przez obiektyw przy różnych wartościach liczby
przysłony, w lustrzankach stosuje się układ automatycznej przysłony, która
przez większość czasu pozostaje całkowicie otwarta, a przymyka się do
nastawionej wartości samoczynnie po podniesieniu lustra, tuż przed wyzwoleniem
migawki.
SPOSÓB DZIAŁANIA:
Zwierciadło, które jest niezbędnym elementem lustrzanki, jest ustawione w korpusie pod kątem 45 stopni do osi optycznej obiektywu. Najczęściej jest ruchome: po naciśnięciu spustu migawki (3) podnosi się (do pozycji 5) i światło bez przeszkód dociera do odsłoniętej matrycy światłoczułej (4).MATRYCA CYFROWA:układ wielu elementów światłoczułych, z których każdy rejestruje, a następnie pozwala odczytać sygnał elektryczny proporcjonalny do ilości padającego na niego światła. W cyfrowych aparatach fotograficznych najczęściej stosowane są filtry barwne, dające możliwość rejestracji natężenia określonej szerokości spektrum światła w danym punkcie matrycy.